Reisverslag 2 en wisseling van project

Hallo allemaal,

Ik ben donderdagmiddag weer terug gekomen in Tamale. Uiteindelijk zijn we in totaal 3,5 week aan het reizen geweest!

De laatste keer dat ik schreef waren we net aangekomen in Cape Coast. We zijn daar vanaf dinsdag tot zaterdagochtend gebleven. We vonden het een leuk stadje, en vanuit daar kon je veel dagtripjes doen. Woensdag zijn we naar Fort Elmina gegaan. Dat was erg interessant. De Nederlanders hebben daar vroeger met slaven gehandeld. Wij voelde ons soms wel een beetje ongemakkelijk als Nederlander, omdat de gids vrij vaak noemde wat voor vreselijke mensen die Nederlanders wel niet waren! Donderdag zijn we naar Kakum National Park gegaan. We waren totaal met z'n 6e, want in Cape Coast zaten nog 4 andere vrijwilligers die we kende vanuit Tamale. Het park ligt tussen de bomen, en daartussen hangen 7 hoge touwbruggen waar we overheen konden lopen. Helaas waren we niet de enige toeristen... Er was namelijk een groep van 80 Ghaneze studenten vanuit Kumasi, die ook over de bruggen wilde lopen. En omdat iedereen 1 voor 1 over de brug mocht, en wij laatste in de rij waren, duurde het anderhalf uur voordat wij aan de beurt waren. Maar wachten ben ik ondertussen wel gewend in Ghana, dus we wachtte geduldig af! Het uitzicht was mooi toen we eroverheen liepen, want je liep boven de bomen, dus je kon ver kijken. Vrijdag zijn we naar Cape Coast Castle gegaan. Dat was een beetje vergelijkbaar met Elmina, maar ook mooi om te zien.

Zaterdagochtend zijn Ynske en ik doorgereisd naar Butre, 2 uur verder vanaf Cape Coast, richting het westen. Tussendoor hebben we een stop gemaakt in Takoradi, om een treinticket te kopen voor 2 dagen later. Er gaat namelijk een nachttrein vanuit Takoradi naar Kumasi. Nadat we het ticket hebben gekocht, zijn we doorgereisd naar Butre. Dat ligt ook aan de kust. Voordat we bij ons questhouse konden komen, moesten we met een kano een klein riviertje over. Het questhouse lag echt op het strand, ook weer met palmbomen, hangmatten en lekker eten! We zijn daar tot maandagochtend gebleven, want maandag avond moesten we om half 8 bij het treinstation zijn. We waren al vroeg in Takoradi, dus de rest van de dag hebben we daar een beetje rondgelopen en gezeten. Toen we s'avonds bij het treinstation aankwamen, hoorde we dat de trein niet meer ging, want er was geen trein... Dat was wel even balen, omdat we er een hele dag op hadden gewacht, en we hadden er ook wel zin in, omdat het weer is wat anders is als met een bus. Dus we hebben een hotel gezocht in Takoradi, vlakbij het busstation, in de hoop dat we nog een ticket konden krijgen voor de volgende ochtend naar Kumasi. Toen we s'avonds bij het busstation informeerde, zeiden ze dat er misschien nog plek is in de bus van 4 uur s'nachts, maar doen moesten we er wel om 3 uur s'nachts staan...! Dus de wekker ging om half 3,en gelukkig hadden we de laatste 2 tickets. Toen we in Kumasi aankwamen zijn we gelijk doorgereisd naar Nkoranza, dat ligt in het midden van Ghana, tussen Kumasi en Tamale.

In Nkoranza is het Hand in Hand project. Ynske heeft daar 2 maanden geleden een gehandicapt kindje naar toe gebracht, vanuit het weeshuis waar ze in Tamale werkt. Ze was benieuwd hoe het met hem ging, dus vandaar dat we daar even langs gingen.

Het Hand in Hand project is voor verstandelijk en lichamelijk gehandicapten. Het is opgezet door een Nederlandse vrouw, die daar nu ook woont, op het terrein zelf. Op het terrein staan stenen hutjes en huizen waar de kinderen in wonen met een verzorger. Elke verzorger heeft ongeveer 2 of 3 kinderen. In totaal heeft het project 40 kinderen tussen de 2 en 25 jaar oud. De meeste kinderen zijn autistisch of hebben het syndroom van down. Op het terrein is ook een werkplaats waar sieraden worden gemaakt door kinderen die ouder dan 16 zijn. Die sieraden worden weer verkocht in Nederland, op dit moment in ongeveer 20 winkels. Onder andere bij Ziezo in Utrecht, en over een tijdje waarschijnlijk bij het Atelier in Houten. Er zijn ook een paar kinderen die weven, wat ook weer verkocht wordt. De kinderen die nog te jong zijn om te werken worden opgevangen en verzorgt door de verzorgers en vrijwilligers.

Omdat het project me heel erg aansprak heb ik besloten om de laatste 5 weken bij Hand in Hand te gaan werken als vrijwilliger. Je slaapt op het terrein zelf, in een stenen hut, met electriciteit, maar zonder stromend water. Dus douchen met een emmer, maar dat deed ik in Tamale ook al. Er zijn nog 3 andere Nederlandse vrijwilligers, die helpen in de werkplaats, en helpen met het eten geven van de kinderen. Verder staat er een zwembadje waar de kinderen s'middags in gaan spelen.

Het dorpje zelf heet dus Nkoranza, en is heel rustig. Het ligt tussen de heuvels. Vanaf het project kun je naar het dorpje lopen waar een kleine supermarkt en een internetcafe is.

Aankomende woensdag zeg ik m'n gastgezin gedag, en ga ik met de tro tro naar Hand in Hand. het is ongeveer 4 uur rijden vanaf Tamale. Het is vreemd dat ik nu in een keer allemaal dingen moet regelen, zoals m'n fiets inleveren, kadootjes kopen voor m'n gastfamilie, de kinderen van het schooltje en de vrijwilligers gedag zeggen.

Hand in Hand heeft ook een site: www.operationhandinhand.nl

Ik heb een paar foto's gemaakt bij Hand in Hand, om jullie een beetje een beeld te geven van waar ik zit.

Tot snel! Groetjes Sanne