Hand in Hand

Hallo!

Ik heb dinsdag iedereen gedag gezegd in Tamale en kadootjes gegeven aan m'n gastfamilie.

(Jan en Trees: Ik heb aan m'n hostbroertje en zusjes wat stiften en potloden gegeven vaan jullie en ze waren er erg blij mee. De rest geef ik straks aan Hand in Hand!)

Woensdagochtend ben ik dus vanuit Tamale vertrokken, met de trotro naar Nkoranza. Het ligt tussen Tamale en Kumasi in, ik kan het niet op het kaartje aanklikken, maar dan weten jullie waar het ongeveer ligt. Tijdens de reis zagen we een tro tro op z'n kant langs de weg liggen. De chauffeur stopte en ging in het gangpad staan, om met z'n allen te bidden voor de mensen van het ongeluk en voor een veilige reis voor onszelf. Maar daar zit je dan als enige (niet-gelovige) blanken... Dus ik heb ook maar m'n handen gevouwen, m'n hoofd gebogen en een schietgebedje in m'n hoofd gedaan! Uiteindelijk goed aangekomen in Nkoranza.

Donderdag was m'n 1e werkdag. Samen met de drie andere vrijwilligers hebben we een soort roostertje gemaakt. Op maandag en donderdag werk ik met de kinderen en de rest van de dagen in de workshop. In het weekend ben je vrij.

Donderdagochtend heb ik van 9 tot 12 met Marion samen gewerkt, we hadden een groepje van 5 kinderen. De kinderen zijn vrij jong, ze gaan nog niet naar school, daarom vangen wij ze op. Tot 12 uur speel je dan een beetje met ze in de speeltuin, zwembad of ga je met ze tekenen. Dan ben je tot 3 uur vrij, want daarna organiseren de verzorgers een spel waarbij wij helpen. Dit keer was het een spel met water. Vooral de verzorgers waren erg fanatiek! Van 4 tot 5 gaan de kinderen altijd zwemmen en daarna gaan ze eten. Dit gebeurt allemaal op het terrein zelf.

S'avonds (donderdag) was ik uitgenodigd door Bob en Ineke, de mensen die dit project opgezet hebben, om bij ze te eten, samen met nog 2 Cubaanse artsen. Was erg gezellig.

Vrijdag heb ik in de workshop gewerkt, met de oudere kinderen. De kinderen maken de kettingen, ze rijgen de kraaltjes aan het draad. En wij zetten dan de slotjes erop en prijzen de kettingen voor de verkoop in Nederland. Verder helpen we de kinderen als hun draad in de knoop zit etc. Het is weer heel anders dan met het groepje kinderen wat ik donderdag gedaan heb, maar allebei erg leuk om te doen! In de workshop werk je van half 9 tot half 1 en van half 2 tot 3. Daarna ben ik met de oudere kinderen gaan zwemmen, wat echt super was! Het zwembad wordt ongeveer om de 3/4 dagen verschoond, en ik denk dat ik alleen ga zwemmen als het net verschoond is, want maar heel weinig kinderen zijn zindelijk...!

Vandaag was er een disco voor alle kinderen. Lekker met 35 graden dansen op ghaneze muziek :) Dit organiseren ze elke zaterdag, en de kinderen vinden het erg leuk. Morgen hebben we een verjaardag. Op het terrein woont een gepensioneerde Nederlandse missionaris, die hier al een paar jaar woont. Hij word morgen 80, dus de kinderen hebben een liedje ingestudeerd. Verder gaan de vrijwilligers en ik maandag op een boerderij werken, de Yam (soort aardappel) moet uit de grond gehaald worden. Dus dat wordt waarschijnlijk hard werken!

Angela, je vroeg je af hoe ik de autistische kinderen hier ervaar... Eigenlijk zie ik niet echt grote verschillen tot nu toe. Misschien ismen ze iets meer, maar hier kennen ze natuurlijk ook geen Son-Rise! Hoe gaat het met de kindertjes van Stoute Schoenen? Bram, Stijn, Sander, De, Yoran, Duco, etc?

Ik heb het tot nu toe erg naar me zin. Ik ben blij dat ik van project en omgeving ben veranderd. En ik ga hier nog even goed genieten van m'n laatste weekjes Ghana, want het gaat wel erg snel...

xx Sanne